Luie blogger

Mi oh my,
wat een luie blogger ben ik... Maar ja, het is niet dat hier elke dag iets spectaculairs gebeurt...

Behalve vandaag!!!!

Vandaag hebben we de eerste Spaanse sneeuw gezien en gevoeld (net niet geproefd, dat zou wat van het goede te veel geweest zijn...)

In het onovertroffen skistation Alto Campoo waren zelfs al de eerste die-hards te vinden met hun snowboards en ski's. Volgend weekend wij ook, maar vandaag waren we nog niet compleet voorbereid. In plaats van snowboarden, hebben we dan maar een sneeuwman gemaakt....

De foto's hieronder zeggen genoeg (ze staan mss wel een beetje in de verkeerde volgorde, ik ben niet alleen een luie blogger, maar ook een onervaren en onbehouwen blogger...)

Met dank aan Benny en Blijde voor het sneeuwman-versiersetje... 

Dat geeft toch net die finishing touch...

Er mag nog wat bijvallen, maar het is toch al een begin...

Al eens oefenen voor als de pistes opengaan...

En nadat de strooiwagen was langsgeweest, zagen de paardjes die op de berghellingen grazen hun kans schoon om een lekker likje zout mee te pikken...

En alsof al die opwinding nog niet genoeg was voor 1 dag, rondden we onze uitstap nog af met een bezoek aan een natuurfenomeen... De bron van de Ebro, de rivier waar het Iberisch Schiereiland zijn naam te danken heeft... En ik zou mezelf niet zijn, moest ik niet gaan pootjebaden (alleen maar omdat ik mijn rubberlaarzen aanhad, anders was het geen waar geweest...)

 

Jaja, je ziet het... Altijd dikke fun hier... Let vooral op mijn nieuwe look: rubberlaarzen gecombineerd met beenwarmers... Nu al een dikke hit bij mij thuis...

Hasta la proxima!

Jet 

hier zijn we terug

Het heeft eventjes geduurd, maar aangezien ons mobiel internet tijdelijk opgebruikt was, kon ik niet meer online... Ondertussen zijn we nog steeds wachtende op onze vaste internet-connectie, maar dat kan nog 2 weken duren (jaja, Spaanse haast en spoed...)

Maar we zijn hier alles al gewoon, hebben al veel bezoek over de vloer gehad (jaja, toch wel)... Eerst de mama's en de papa's en daarna Mathias, die hier op een bootje in Galicië moest zijn, en dan maar even op bezoek gekomen is... Tof tof tof... En volgende week komt Veerle en dan de week daarna mijn kleine zusje en dan direct daarna mijn mama en papa (ze zijn hier zelfs eventjes tegelijkertijd met Lynntje, hoe tof is dat)...

Maar waar zijn wij mee bezig geweest... 

Niets speciaals eigenlijk, en dat is toch heel bijzonder. Want dat betekent dat alle papierwerk en alle geregel achter de rug is, en we eindelijk een normaal ritme kunnen opbouwen... Zalig.  

- Ward is beginnen werken, en hij vindt het hier heerlijk werken. Dus dat is al goed.

- Noah gaat naar school, en hij is daar ook tevreden want er zijn geen pestkoppen en iedereen is vriendelijk en lief voor hem.. Behalve het huiswerk, dat doet hij (uiteraard) niet graag, en daar hebben we ook veel werk mee, want Spaans is nog niet direct zijn sterkste punt... Maar al bij al is dat toch ook al goed...

- Ik heb een gordijn gemaakt voor Ward zijn bureau (hij moet ze wel nog ophangen...), ik heb een jurk gemaakt, die ik morgen voor de eerste keer ga aandoen en ik ben definitief ingeschreven voor de toerismeschool, dus nog een weekje vakantie en dan ben ik ook vertrokken... Jiehoe... Dus dat is ook goed...

Het voordeel van in de stad te wonen is, dat er hier altijd wel iets te doen valt... Elk weekend kan je wel ergens naartoe...

2 weken geleden was het hier MAF, een internationaal straattheaterfestival (zalig die naam trouwens...) en daar hebben we echt wel een paar dingen gezien die zeer de moeite waren. Een zandschilder (op Youtube moet je maar eens 'sand art' intikken en dan krijg je wel een idee van wat die mannen doen), een marionettencircus met poppetjes wiens gezicht veranderd en verkleurd, een vuurspuwende kameelpop, een zwaardeter en een dikke buikdanseres met bewegende borsten (hilarisch...), een acrobatisch-humoristisch stuk over een barbiershop, een magisch labyrint en ook nog een mime-spel... Heel leuk allemaal. 

Vorige week was het dan weer 'Week van de mobiliteit', met een autovrij parcours waar je allerlei coole en elektrische fietsen kon testen. Deze week wordt vandaag afgesloten met een fietstocht, maar daar doen we maar niet aan mee aangezien Ward is gaan werken en Noah geen zin heeft....

En vanaf vandaag begint de 'Semana de deportes'... Heel de week initiaties van allerlei sporten en opendeurdagen van alle sportclubs van Santander... En jaja, ik ga er mij aan wagen, volgende zondag sta (of sta ik nog niet) voor de eerste keer op een surfplank op het strand van Sardinero... Ik kan bijna niet wachten...

En ondertussen is het hier mooi weer, nog steeds geen nood aan een jas of een lange broek... Vandaag beloven ze nog 27°, mss nog eens een tochtje naar het strand dus...

En ik beloof plechtig dat, zodra we vast internet hebben, ik meer foto's zal posten... Zowel hier als op Feestboek...

radio-silence = busy people

Ook al hebben we een hele week niets gepost, we hebben toch niet stilgezeten. Onze grootste verwezenlijkingen van de week zijn toch de succesvolle inschrijving in de scholen. Jaja, de scholen... 

Noah in de Salesianos en ik in de toerismeschool. Yoehoe!!!

voorgevel Noah's nieuwe school

Speelplaats Noah's nieuwe school

Maar zoals met alles hier in Spanje, kan niets eenvoudig geregeld worden. Vrijdag 31 augustus zijn we dus naar het Ministerie van Onderwijs getrokken om ons te registreren in het Spaanse onderwijssysteem. Dan krijg je een formulier (fill in this form, then fill out that form, get a stamp there and then come back... Dat is zowat de werkwijze voor alles hier...) waarop je alle gegevens moet ingeven + de 6 scholen die je voorkeur wegdragen (wij hebben er maar 4 ingevuld, maar dat was genoeg). Dan breng je dat papier terug binnen, en dan 'gaan ze u bellen binnen een paar dagen'. Op maandag was ik al een beetje ongeduldig, op dinsdag wij dus terug naar het Ministerie van Onderwijs... "Goh, zijn jullie hier nu al terug? Dat is wel een beetje snel..."... Maar wat bleek, er was nog plaats vrij in de school van onze voorkeur. Wij dus naar de school op dinsdag, alweer hetzelfde verhaal, formuliertje invullen enz. Op woensdag ben ik dan teruggegaan naar de school (Noah en Ward waren naar de bergen) om de inschrijving helemaal in orde te brengen (formuliertjes binnenbrengen, schoolgeld betalen...) en daar krijg ik direct de uitnodiging om een klapke te doen met de directeur van de derde graad en met de meester van Noah. Dat was ook eventjes een beproeving... Maar ik moet zeggen, dat ziet er allemaal veelbelovend uit. En het beste nieuws van allemaal voor Noah: geen uniform. Hier was er eentje blij... Daarna dus op zoek naar nieuwe kleren en schoenen en schoolgerief (hier geen Vlaamse Regering die stelt dat lager onderwijs volledig gratis moet zijn...) om een beetje deftig voor de dag te komen en niet de 'Charel uit België' te worden...

Ondertussen heb ik voor mezelf ook wat onderzoek gedaan, echt veel werkgelegenheid is hier niet op dit moment dus maar eens rondgekeken wat ze hier hebben van opleidingen. Aangezien ik nogal gauw afgeleid ben voor de computer, ging ik dan toch maar eens een kijkje nemen op de site van de plaatselijke toerisme-school, wat blijkt nu, deze is niet alleen fantastisch gelegen aan het strand (met een aparte ingang aan het strand) maar je kan er ook een master-opleiding volgen: 'Master en Dirección de Empresas Hoteleras'. Procedure hierbij: formulier invullen, afgeven op het secretariaat en een toelatingsgesprek (Aaaaaah!!!). Daar dus een klapke in het Spaans gedaan met de directeur van de opleidingen terwijl we de school zijn rondgegaan (ik denk dat hij af en toe de wenkbrauwen inwendig eens fronste, maar al bij al is het toch gelukt), mijn CV en kopies van al mijn identiteits- en verblijfsdocumenten afgegeven, en dan de mededeling: 'we zullen u nog bellen'... Frustratie alom... Ik dus terug naar huis, met lege handen...

Maar een paar dagen later kreeg ik al een mailtje dat ik ben toegelaten en dat ik mij mag gaan inschrijven vanaf 19 september. School start dan vanaf 1 oktober, telkens van maandag tot donderdag van 16.00 - 19.30u en op vrijdag bedrijfsbezoeken en meer van dat alles... (dus voor wie op bezoek komt, geen zorgen, we hebben nog tijd voor rondleidingen en uitgaan...) En in februari dus al een eerste keer examens... Dat belooft ook nog een hele aanpassing te worden, terug naar school en terug blokken.... 

 

Wat hebben we ondertussen nog gerealiseerd: een bankrekening. Wat een lijdensweg is dat hier. Je moet een geldige reden hebben om een rekening te openen (en hier wonen en allerlei rekeningen moeten betalen, is geen reden genoeg) en dan duurt het ongeveer 2 dagen vooraleer je een rekening hebt, tegen dat je een bankkaart krijgt, is er nog eens een hele poos voorbij (we hebben dus nog geen bankkaart met andere woorden) - gelukkig kunnen we onze bankkaart van de KBC hier ook gebruiken... :-)

Ondertussen hebben we vast internet aangevraagd (de tarieven en voorwaarden uitzoeken is een dagtaak op zich) en is mijn naaiatelier al terug geopend. Het eerste stuk is zelfs al klaar. Enkel nog een riem voor er op (al mijn riemen zijn nog in België maar verwacht ik in oktober met de overkomst van nog allerlei gerief) en dan is het helemaal klaar... 

Voor diegenen die ook geïnteresseerd zijn in het weer: Vandaag was het hier in Santander ongeveer 32 graden, in Bilbao, waar we ons zijn gaan inschrijven in het consulaat -kwestie dat we kunnen blijven stemmen- was het vandaag 38 graden... Dat was een beetje van het goede te veel. 

Sinds we hier zijn, heb ik nog geen jas aangehad, loop ik steevast in korte short, korte rok/jurk of bikini rond, en doe ik -behalve voor vestimentaire redenen- enkel sandalen aan. Behalve in de eerste week als mama en papa hier waren, toen heeft het drie dagen (hard) geregend en slecht weer geweest. De zon en Santander hebben dus wat goed te maken bij mijn mammie en pappie als ze langskomen in oktober...

Volgende keer meer over winkels en winkelen in Spanje, een belevenis en daguitstap op zich...

PS. Sorry voor de crappy-opmaak, ik probeer dat wel een andere keer recht te zetten...

Tot de volgende,

Wendy

het strand in Santander

Stranden en zee en zand in overvloed hier...

Surfen is dé sport bij uitstek en als de wind goed zit, heb je hier dan ook spectaculaire golven, welke dan overvloedig bezaaid zijn met surfers...

Het strand zelf is super, heel erg breed en heerlijk fijn zand, het water is niet te koud (en zit dan ook vol mensen) en gaat niet te snel over in diep water waardoor je redelijk ver kan gaan zonder vaste grond te verliezen...  In Santander is trouwens meer dan 1 strand: Sardinero 1 en 2 (de grootste stranden van alle), Playa del Camello: veel rotsen (1 in de vorm van een kameel uiteraard) en bij hoog water redelijk klein, Playa de los Bikinis (nog niet geweest) en Playa de los Peligros (eigenlijk het mooiste strandje), dan heb je ook nog La Concha, dat ligt iets verder weg naar de vuurtoren en ligt echt in een mini-baaitje... Keuze te over dus... 

Elke morgen passeert op Sardinero 1 en 2 een processie van mensen (en dat zijn er echt niet overdreven heel erg veel) die wandelen in de branding van de zee van de ene kant van Sardinero naar de andere kant en dan weer terug (want anders bruint je vel maar aan 1 kant...). Bij heel laag water kan je zelfs tot aan El Camello wandelen en langs de rotsen langs het schiereiland een heel eind verder gaan... Het uniform dat al deze wandelaars dragen: zwembroek en badkostuum, mensen in een broek en T-shirt zie jedaar maar zelden wandelen (wij wel dus, maar volgende keer zijn wij er ook in onze zwembroek...)

Wat we hier ook vaak doen, is tussen de rotsen op zoek gaan naar heremietkreeften... Kleine kreeftjes die een schelpje bewonen. Deze doen we dan in een doosje, nemen ze een eindje mee, en laten dan op het einde terug vrij...  (waar een Tupperware-potje al niet goed voor kan zijn...)

In het midden van al deze stranden vind je dus het schiereiland La Magdalena, met een koninklijk paleis dat nu in gebruik is door de universiteit, maar ook met pinguïns, zeeleeuwen en zeehonden. Deze dieren doen hier geen shows, het spectaculairste dat je kunt te zien krijgen, is als het voedertijd is... Of deze beesten hier echt gelukkig zijn, ik betwijfel het... Verder vind je hier ook het 'openluchtmuseum' "El hombre en el mar", met een aantal schepen die de oceanen zijn overgestoken (replica's van schepen uit de tijd van Colombus en een (replica van?) een vlot waarmee de Pacific Ocean werd overgestoken... Ook een kleine reddingssloep staat hier... Al bij al niet heel spectaculair, maar de toegang tot het park is gratis en dus wel eens leuk om te zien... En het park zelf is zeker aangenaam om rond te hangen... Er is ook een speeltuintje en een terrasje...

We zagen geregeld eens een bordje met Playa La Maruca (het kleine zeetje) en besloten daar dan ook maar eens te gaan kijken. We kregen daar een heel ander strandplaatje (het deed een beetje Zweeds aan, maar met warmer water waarschijnlijk): enkel platte rotsen die schuin aflopen in het water en heel veel jongeren die van de rotsen in het water duiken (geen al te spectaculaire dingen bij voorstellen, Red Bull zal hier geen cliffdivingwedstrijd komen houden, maar toch 2 a 3 meter en dan het water in...) Daar was het heel gezellig zitten en mensenkijken, maar Noah sloeg met een steen op zijn vinger en dus moesten we naar huis want de lol was voorbij.

joepie, officieel inwoner

Hiephiephoera, sedert woensdag zijn wij officiële inwoners van Santander!!!

Het heeft allemaal eventjes geduurd, maar we zijn er toch door geraakt...

Ondertussen hebben we niet alleen maar vervelende administratieve dingen gedaan, we doen ook geregeld eens iets leuks... Met een 10-jarige op sleeptouw die hier helemaal niet wil zijn en hier niemand kent en die de hele dag voor de tv zou liggen kijken naar dvds (het spaanse disney-channel kan nog zijn, de rest interesseert hem niet echt), is enig initiatief toch wel aangewezen. Van zodra we de deur uit zijn, vindt hij het meestal wel leuk, maar toch niet echt altijd...

Een overzicht van wat wij hier al allemaal gedaan hebben (en altijd in de zon by the way....)

- een wandeling langs een rotsachtige kust, met een heleboel gieren die cirkels draaien boven ons hoofd, langs koeien en paarden en schapen, en langs een eikenbosje

- uitstapjes naar het strand in Santander zelf(en dat waren er meer dan 1) met de fiets, met de auto, met het bodyboard... over het strand straks meer...

Vandaag staat er een bezoek aan de grotten op het programma. Noah is al met oma en opa Altamira gaan bezoeken, de meest bekende grot in het noorden van Spanje, maar naar de mening van Ward en mij toch niet de mooiste... In Altamira bezoek je namelijk een replica van een grot (weliswaar een grote open ruimte) met rotsschilderingen, maar in El Castillo ga je de echte grot in en zie je de echte tekeningen gemaakt door de Spaanse oermensen... Daarna volgt waarschijnlijk nog wel een wandeling...

Tot zover dus ons recreatief schema. Maar ondertussen hebben we ook nog het een en het ander te regelen...

- een bankrekening (was ook een hele onderneming, maar het is toch gelukt...)

- een school !!!! We zijn ingeschreven bij het ministerie van Onderwijs, hebben onze 4 scholen met voorkeur opgegeven en nu moeten we wachten tot 1 van deze scholen ons belt om te laten weten dat we Noah mogen gaan inschrijven (wat een systeem). Dan moeten we alle schoolboeken gaan kopen en nog een uniform gaan versieren voor Noah (die hier totaal tegen is, want hij is 'vóór vrije meningsuiting...) Dat wordt nog een hele uitdaging...

- Ward zijn registratie in het register van zelfstandigen. Gelukkig heeft hij een boekhouder die niet bij de pakken blijft zitten, en zal dat allemaal vlug geregeld zijn. Dan kan hij ook eindelijk beginnen werken.

- Een bezigheid voor mij... En dat wordt misschien nog het moeilijkste van allemaal (want ik weet het nog niet goed... Nog eens goed de site van de universiteit van Cantabria uitpluizen...

Genoeg te doen dus hier, onze dagen raken gevuld...

Tot de volgende!!!

Wendy

geduld is een schone zaak

Zeker als je langs de bureaucratie of de post moet passeren... Een voorbeeld.

Hoe vraag je een NIE (registratie in het vreemdelingenregister, nodig voor: oa een bankrekening, inschrijven in de gemeente, verzekeringen, inschrijving in de school, internet...) aan in Spanje?
STAP 1: papieren invullen en kopies van identiteitskaarten maken
STAP 2: papieren indienen bij de dienst Vreemdelingenzaken (wachttijd: 1 uur)
STAP 3: 3 dagen later het formulier voor de tax ophalen bij de dienst Vreemdelingenzaken (wachttijd: 1 uur)
STAP 4: tax betalen in een bank (wachttijd: 2 minuten)
STAP 5: NIE-kaartje ophalen bij de dienst Vreemdelingenzaken (wachttijd: 30 min)
STAP 6: aanvraag voor NIE van een kind doen
STAP 7: zie verder vanaf STAP 3

Gelukkig moeten we deze procedureslag maar 1 keer doorlopen...